-
1 обмолвиться
1. сов.; разг.оговоритьсяяңылыш әйтеү2. сов.; разг.проговоритьсяяңылыш әйтеп ебәреү (ҡуйыу, ташлау)3. сов.; разг.вскользь сказатьбер һүҙ әйтеү (ысҡындырыу)не обмолвиться (ни единым) словом (словечком) — бер һүҙ ҙә әйтмәү, өндәшмәү
-
2 неправильность
1. ждөрөҫ түгеллек (булмау)2. жяңылыш(лыҡ), хата(лыҡ), яңылыш (хата) булыу -
3 обман
1. м см. обмануть2. мзаблуждениеалдаҡ, алданыу, яңылышыувпасть в обман — алданыу, алдаҡҡа бирелеү
ввести в обман — алдатыу, яңылыш юлға төшөрөү
3. мчегоошибочное представлениеяңылыш, яңылышлыҡ -
4 оговориться
1. сов.иҫкәртеп (әйтеп) китеү2. сов.ошибиться в речияңылыш әйтеп ҡуйыу (ебәреү), яңылыш һүҙ ысҡындырыу -
5 вмешательство
1. сҡыҫылыш, ҡыҫылыу, тығылыу, ҡатышыу, ҡатнашыу2. сҡатнашлыҡ, ҡатнашыу -
6 дезориентация
жяңылыш юлға йүнәлтеү, яңылыш фекер тыуҙырыу, яңылыштырыу, юл яҙлыҡтырыу -
7 заблуждаться
несов.хаталаныу, яңылыш фекерҙә (ҡарашта) тороу (булыу) -
8 заблуждение
с см. заблуждатьсябыть в заблуждении — хаталаныу, яңылыш фекерҙә тороу
ввести в заблуждение — яңылыштырыу, хата фекергә төшөрөү
-
9 изображение
2. сһүрәт, рәсем, һын3. собраз предмета, отражённый где-л.кәүҙәләнеш, сағылыш -
10 неверность
1. ждөрөҫ булмау, яңылышлыҡ, яңылыш булыу, хаталыҡ, хата булыу2. жизменахыянатсыл (тоғролоҡһоҙ) булыу -
11 неверный
1. прил.неправильныйяңылыш, хата, дөрөҫ түгел (булмаған)2. прил.тоғро булмау, тоғролоҡһоҙ, хыянатсыл, хыянат итеүсе, ышанысһыҙ3. в знач. сущ. м и ж; уст. неверный и невернаябашҡа дин тотоусы -
12 невпопад
-
13 недоразумение
1. спутаница, ошибкааңлап етмәү, аңлашылмаусанлыҡ, хата, яңылыш(лыҡ)2. свзаимное несогласиеталаш, ыҙғыш, үҙ-ара килешмәү, ҡаршылыҡ(тар), аңлашылмаусанлыҡ -
14 ненароком
нареч.; разг.яңылыш, яңылышлыҡ менән, осраҡлы рәүештә, юрый (үс итеп) түгел -
15 неправильный
1. прил.дөрөҫ булмаған (түгел), дөрөҫ -мау/-мәү2. прил.яңылыш, хаталы -
16 несправедливый
1. прил.ғәҙел булмаған, ғәҙелһеҙ, нахаҡ, хаҡһыҙ2. прил.яңылыш, дөрөҫ булмаған -
17 обсчитаться
-
18 порочность
1. жбоҙоҡлоҡ, әҙәпһеҙлек2. жяңылыш, (хата), булыу, кәмселек -
19 порочный
1. прил.безнравственныйбоҙоҡ, әҙәпһеҙ2. прил.неправильныйяңылыш, хата -
20 превратный
1. прил.; уст.переменчивыйүҙгәреүсән, үҙгәрешле2. прил.; уст.ложный, искажённыйүҙгәртелгән, боҙолған, яңылыш
См. также в других словарях:
қылыш — зат. Жүзін жұқарта жонып, ортасын дөңестеу етіп келтіріп, өрмек арқауын тығыздай түсуге қолданылатын, ұзындығы 12 15 см, жетесі қалыңдау, жалпақша ағаш құрал. зат. Шауып түсуге ыңғайлап, болаттан істелген өткір жүзді, ұзындау келген, тұтқалы имек … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қылыш — (Шашка) суық қарудың бір түрі. Ұзын, аздап иілген, бір жағы өткір жүзді, сабы мен қынабы болады. Қылыш, негізінен, атты әскер қаруы болған. Алғаш VIII ғасырда қыпшақтар пайдаланып, Х ғасырда Батыс Еуропаға тараған … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
қылыш балық — Төменгі жақ сүйегі үстіңгісінен асыңқырап біткен, дене тұрқы ұзын, тұқы тұқымдасына жататын балық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
алмас қылыш — (көне.) болаттың ең асылынан соғылған қылыш. Бұрынғы қазақ батырлары асынған бес қарудың бірі. Қылыш түрлеріне: бір жүзді және екі жүзді, тура және иілген түрлері жатады. А.қ тың өткір болу себебі суару тәсілінде және болатты салқын соғуында… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
асфаһани қылыш — Исфаһан қаласында жасалған қылыш … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сыдырма қылыш — Қ орда., Қарм.) алмас, өткір қылыш. Ертеде с ы д ы р м а қ ыл ы ш болған, бұ күнде о жоқ Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сырым қылыш — Қ орда., Қарм.) алмас, өткір қылыш … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қайқы қылыш — қылыштың бір түрі; Шығыс елдеріндегі соғыс қаруы. Имектеу жүзі болаттан жасалған өткір қару, қолды қорғайтын қақпа темірі бар. Қ.қ. қазақ жеріне кең тараған. XVIII ғасырдан Батыс Еуропа және орыс әскерлері Қ.қ пен қаруланды. Қазіргі кезде… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
сыйырма қылыш — (Қ орда: Қарм., Арал, Жал.) семсер. Ертеде батырлар өз дұшпанын с ы й ы р м а қ ы л ы ш п е н ұрған Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарақылыш — зат. зоол. Алған құсының басын жерге қиып түсіретін, сұңқар тектес алғыр құс. Олар – бүркіт, тұйғын, қаршыға, сұңқар, лашын, ителгі, қ а р а қ ы л ы ш, бидайық, қырғи, тұрымтай, жағалтай секілді алғыр құстар (Ж.Бабалықов, Қырандар, 5). Ауыз және… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қайқы — бас қылыш. Басы қайқиып келген имек қылыш. Қылыштың басының пішініне байланысты «қ а й қ ы б а с қ ы л ы ш», «имек бас қылыш», «жатаған қылыш» деген түрлері бар (Ата салты., 52) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі